VEĆI DOKAZ OD OVOGA NE POSTOJI: DUBROVNIK JE SRPSKI GRAD

(natpis na hotelu na ćirilici i latinici)

Objavljujemo statistički deo ovog kalendara u kojem su, pored podataka o broju stanovnika u Dubrovniku i pripadajućim naseljima, između ostalog može videti i izjašnjavanje kojim jezikom se govori u kući.

Na pitanje koji jezik govore u kući 9713 se izjasnio da je to srpski jezik, 716 talijanski, 384 mađarski, 285 nemački, 52 češki, 19 slovenski, šest poljski i dva ruski jezik.Dubrovnik je (sa naseljima Gruž-Lapad, Brgat Gornji, Brgat Donji, Grbavac, Martinovići, Makoše, Buići, Petrača, Čelopeci, Čibača, Brašina, Zavrelje, Soline i Plat) po popisu iz 1890. godine imao 11.177stanovnika.  Od tog broja najveći broj su činili katolici (10.327), pravoslavnih je bilo 546, evangelista 221, Jevreja 79, muhamedanaca dva i jedan unijat, te jedan stanovnik bez verskog opredeljenja.

Kalendar „Dubrovnik“ (ovaj broj je izašao 1897. godine, a za narednu 1898. godinu), štampan je na latinici i bavio se književnošću, istorijom, kulturom i politikom, a uređivao ga je (period: 1897-1903) Antun Fabris (1864-1904), dubrovački Srbin katolik. Saradnici Fabrisu na kalendaru „Dubrovnik“ bili su mnogi tamošnji ugledni Srbi katolici: Andra Murat, dum Ivan Stojanović (1829-1900), Marko Car (1859-1953), Vid Vuletić Vukasović (1853-1933).

Dubrovački kalendar 1898

(POREKLO)