ŠTA TU NIJE JASNO?
MI SRBI ZNAMO SVOJE POREKLO, STAROST I PROŠLOST, I TO NIJE OD SKORO NEGO OD NAŠIH STARIH! STARI SRBSKI KALENDAR DANAS BROJI 7525 GODINA!

Srbi bez obzira na veru su STAROSEDEOCI Balkana (Helma), ROD star preko 8000 godina!

RODE- VREME JE DA SE PROBUDIŠ I POŠTUJEŠ AKO NE PONOVO SJEDINIŠ.
ALI KO PONOVO UDARI BRAT NA BRATA NEKA JE PROKLET DOVEKA!
Stari SRBI, poreklom Iliri, a kasnije Sloveni su ROD star preko 8000 godina, iz kog su nastali ostali evropski naRODi sa tri veroispovesti: pravoslavne, katoličke, islamske, na teritoriji Balkana dele zajedničke teritorije, pričaju istim jezikom i imaju burnu istoriju!
Još jednom da se razume, ROD SrBski, plemena UNUTAR SrBskog (ILIRSKOG) roda su Hrvati, Bosanci, Makedonci, Crnogorci i ostali…

JEDAN NAROD SA VIŠE PLEMENA!
SA JEDNIM JEZIKOM, DELI ZAJEDNIČKE TERITORIJE, I IMAJU ISTA ILI SLIČNA IMENA I PREZIMENA!!!
Zato imate toliko mešanog sveta među nama na teritoriji bivše Jugoslavije!!! ZATO JE I POSTOJALA JUGOSLAVIJA (da bi se SVA plemena ISTOG roda ujedinila- neznalice i glupaci nacionalistički koji ste potpuno uništili duh JEDNOG naroda da nas sve stranci kidaju, cepaju i tlače kako znaju. Nemac je samo ovako mogao da slomi naš duh i potčini nas kao roblje) . Sve tvrdnje mimo ove su neznanje, ili puki nacionalizam prema svojoj braći ISTOG roda, ali različitih vera!
Ovog 01. januara 2017. smo proslavili svoju 7525. godinu i to se zna odvajkada!
Tekst:
Prema drevnom staroslovenskom kalendaru, leto počinjalo 6. maja, a zima 8. novembra. Despot Đurađ Branković sazidao Smederevo 6938, Knez Lazar pogibe na Kosovu 6893. godine
SRBI, srećna vam 7525. godina!
Nije štamparska greška, jer smo po srpskom, staroslovenskom kalendaru, upravo ušli u 7525. godinu. Smederevci ovu tezu nevernicima mogu i da dokažu odmah, i samo jednim pogledom na kulu Tvrđave iz 15. veka, na kojoj doslovce stoji autentični natpis prema kome je despot Đurađ Branković sazidao grad 6938. godine (1430).
Znači, da Đurađ sada vlada Srbijom, slavili bismo 7525. godinu jer prema kalendaru koji su Srbi koristili od osnivanja države, pa sve do prihvatanja julijanskog kalendara u 19. veku, ovo nije 2017. nego 7525. godina.
Reč je, naime, o najstarijem kalendaru poznatom istoriji u kojem su se godine brojale od Velikog potopa, odnosno postanka sveta 1. septembra 5508. godine pre rođenja Isusa.
Razlika od 5.508 godina može da se objasni i analizom nultog vremena, koje je različito kod različitih naroda.
– Za islamski svet to je hixra – 622. godina posle Hrista, za stare Rimljane to je bilo osnivanje grada Rima, a za stare Grke – Prve olimpijske igre 776. godine pre Hrista. Za hrišćane i ceo današnji svet to je godina rođenja Isusa Hrista – kaže Dragan Jacanović, arheolog Narodnog muzeja u Požarevcu.
Da je vreme relativna stvar, postoje i dokazi koji ukazuju na to kada su Srbi počeli da broje godine i mere vreme.
– Odgovor na to pitanje naći ćemo u brojnim sačuvanim srednjovekovnim zapisima i natpisima – Despot Đurađ sazida Smederevo 6938. godine, Despot Stefan pogibe 6935… Knez Lazar pogibe na Kosovu 6893. godine, kralj Milutin podiže Crkvu Joakima i Ane u Studenici 6822. – nabraja Jacanović koji godinama proučava fenomen drevnog kalendara u Srba.
Srbi su vreme ovim kalendarom zvanično merili od vremena Svetog Save u 13. veku kada je on postao zvanični kalendar Srpske pravoslavne crkve. Od tada, svi dokumenti, nadgrobni spomenici, povelje, spomenici kulture, vremenski su određivani prema njemu.

Najstariji sačuvani dokumenti na kojima se vidi upotreba ovog kalendara jesu Studenički tipik iz 1195. godine (6703) i Karejski tipik Svetog Save iz 1199. (6707) godine.
Najupečatljiviji dokaz je svakako i Kula 4 Malog grada u Smederevskoj tvrđavi koja je podignuta u 15. veku. Na njoj je natpis ktitora iz vremena gradnje. Originalni natpis glasi:
“V Hrista Boga blagoverni despot Gurg, gospodin Srblju i Pomorju zetskomu; zapovešću njegovom sazida se ovaj grad v leto 6938” što je, prema sadašnjem kalendaru zapravo 1430. godina.
Ovaj natpis impozantnih dimenzija – istorijski raritet – širok je 10,5 metara, dok je visina slova 35 centimetara. Kula je zbog krsta ozidanog iznad natpisa u narodu još poznata kao “Krstata kula” ili kula “Krstača”.

– Srpski kalendar bio je zvanični kalendar svih srpskih država do 19. veka. Srpski narodni kalendar nije bio prosto nabrajanje dana, nedelja, meseci i godina, već je svaka celina predstavljala jedinstvenu prirodnu pojavu – kaže Jacanović.
Prema srpskom kalendaru, godina se delila na leto i zimu. Leto je počinjalo na Đurđevdan, 6. maja, a zima na Mitrovdan – 8. novembra.
Ovo su dva datuma kada se smenjuju dva godišnja doba, što se poklapa i sa sunčevim kalendarom kada se menjaju energije. To je potvrdila i NASA, koja je ustanovila da se ti veliki crkveni praznici poklapaju sa elektromagnetnim promenama Sunca.
Prema svemu ovome, reklo bi se da Srbi imaju jedan od najstarijih i najtačnijih kalendara na svetu.
Prema tome, osim 2017. neka nam je srećna i 7525. godina.
PS:
“KOLO” I “DAR”
U srpskom narodu postoji ogromno kalendarsko znanje, sačuvano u mitologiji, epskoj poeziji, običajima i svakodnevnom životu. Reč “kalendar” vuče koren iz našeg jezika kao složenica nastala od dve naše reči “kolo” i “dar”.
Specijal:

Američki naučnik: Od Srba vode poreklo Rusi, Hrvati i Arijevci



Profesor biologije Anatolij Kljosov tvrdi da je srpski gen star 12.000 godina i da većina evropskih naroda ima više od 40 odsto ovog pragena
BEOGRAD – Svi potiču od Srba!
Više od 60 odsto naroda s prostora današnje Bosne i Hercegovine, Crne Gore, Hrvatske, Danske, severnog dela Nemačke, južnog dela Skandinavskog poluostrva i dela prostora Velike Britanije u sebi ima srpski gen, koji je star 12.000 godina! Ovu tezu je u svom naučnom radu izneo američki doktor nauka ruskog porekla, profesor biologije Anatolij Aleksejević Kljosov.Postojbina– Nosioci R1A1, genetske oznake za srpski gen, na Balkanu su živeli još pre nekih 12.000 godina. Nakon više od 200 pokolenja, oni odatle izlaze u istočnoevropsku ravnicu, gde se pre 4.500 godina pojavio predak savremenih Rusa i Ukrajinaca roda R1A1. Osim dva naroda u Evropi, svi drugi imaju više od 40 odsto srpskog ili prasrpskog gena i njihov genetski materijal je pet do osam hiljada godina mlađi – navodi ovaj osnivač Ruske akademije DNK i predsednik naučne konsultativne uprave Međunarodnog genealoškog biroa u svom naučnom radu.Kljosov je proučavao mutacije dao zaključak da svi Sloveni potiču s Balkana.
– Starost genetskog primerka R1A1 kod najviših indijskih kasti potiče od pre nekih 3.850 godina, što se poklapa s periodom dolaska Arijevaca na te prostore – naveo je on i uspostavio zaključak da su Arijevci zapravo Sloveni koji su s područja Srbije, Balkana, stigli do Indije. Ovaj stručnjak za haplogrupu R1A1 kaže da je ona tipična za sve Slovene, ali i najviše kaste u Indiji.I Rusi s BalkanaKljusov se u svom naučnom radu osvrće i na istoriografiju Rusije, gde kaže da su potomci biblijskog Jafeta, sina Nojevog, došli iz donjeg toka Dunava. Naselili su današnju teritoriju Srbije, a odatle su se preselili na sever. Ova teza je, kaže, potkrepljena i u ruskim udžbenicima iz istorije, u kojima piše da su oni došli „s one strane Karpata“, što je za njih upravo Balkan.

Pogrešan termin
Indoevropski jezici, taj eufemizam, svojevremeno je nastao usled neshvatanja šta to povezuje sanskrit i evropske jezike. Na Dnjepru, Sonu i reci Ural nisu živeli „narodi koji su govorili iranskim jezicima“. Sloveni su tamo živeli i to je bio njihov jezik – tvrdi Kljosov.

Ima dokaze… Anatolij Kljosov
DODATAK:
BRAT SRBIN JE MIO, MA GDE ŽIVEO, I KOJE VERE BIO!
Kada sam 2010 godine u Novom Sadu organizovao predavanje svetski poznatog učitelja Sangejzinga, Solarne joge, gosp. Hira Ratan Maneka, pitao sam ga da mi kaže šta to znači biti “prosvetljen” a on mi je odgovorio, da je to kada neko dođe do spoznaje da vidi prošlost kakva je zaista bila, živi u sadašnjosti, i planira budućnost. Kada sam jednom gledao u sunce kako mi sangejzeri to radimo, desilo mi se da sam odjednom video prošlost kakva je približno bila, u vezi porekla našeg naroda, da smo starosedeoci Balkana, a ne neki doseljenici u 7. veku, to iskustvo me je istavilo bez teksta. Jasno sam video da svi bivši Jugosloveni potičemo iz ISTOG naroda, delimo iste teritorije, pričamo istim jezikom, i činjenicu da je Srbija najveća država od svih ostalih država bivše Jugoslavije, što me je navelo na zaključak da su se ostali delili, i izdvajali iz nje smanjujući joj teritorije, a pogotovo to što je svuda na svim teritorijama ostalo Srba u velikoj meri, kao i Rusa van današnje Rusije, a koji su živeli na teritoriji SSSR-a. Takođe, u momentu sam se setio sam reči svog pokojnog pradede Riste iz Kuršumlije, koji mi je još 80-tih u staro dobro vreme kada smo svi bili još Jugosloveni, dobro živeli i bez mržnje jedni prema drugima, peičao da su svi narodi na teritoriji Srbije, Hrvatske, Bosne kao i Crne Gore odakle vodimo poreklo, bili Srbi, ali da su Turci i Austrougari sve učinili da to više ne budu. Sećam se, rekao mi je tada, još u vreme Jugoslavije da su Srbi i Hrvati najbliži jedni drugima, i da su to braća koja se često svađaju tokom istorije, ali i da se mire. Jedan te isti narod! Takođe mi je pričao da je uz Kostu Vojnovića Kosovca, brata njegove žene Selene, organizovao i podigao Toplički ustanak protiv Bugara, koji su upali na teritoriju Srbije, i počeli masovno pokrštavati Srbe u Bugare. Bilo je tu i priča o Davidu i Đavolu, kao i Svetom Savi, Marku Kraljeviću… ali to ćemo ostaviti za neku drugu temu. Ma, kako se nekome ovo ne bude svidelo, istina se ne može menjati samo zato što se nekome ne dopada. U mom tonu nema nacionalizma, mržnje, niti šovinizma, ali ima patriotizma, i divljenja našim precima kako su opstali pod naletom raznih imeprija, od Egipćanske, Rimskog carstva, do naleta Turaka i Austrougarske, a u novije vreme i Anglsaksonske. Posebno im se divim, ali i zameram što je jedan tako star narod, koji je postao prvi na teritoriji današnje Evrope pod pritiskom osvajača Austrougarske na berlinskom kongresu pristao na laži okupatora da nije najstariji, da nije starosedelečki kako bi dobio priznanje svoje državnosti oslobodivši se od turaka. Jasno je da je vekovni uticaj tih sila doveo do rasrbljavanja i pokrštavanja Srba, a na teritoriji današnje BiH i Raške (Sandžaka) nametanja islama, te su na teritoriji današnje Hrvatske pod uticajem Austrougarske ti Srbi primili katoličanstvo, i bili poznati kao Srbi katolici, na teritoriji BiH pod uticajem Turske su primili islam, i bili su poznati ako Srbi muslimani, dok su Srbi iz Srbije ostali pravoslavci. Na žalost, po dekretu iz 19. veka od strane Srpske Pravoslane Crkve, koja je savremeni grob Srbskog naroda, i koja je do danas pod uticajem masonerije stoji i dan danas napisano, da Srbi mogu biti samo pravoslavci, a da su Srbi katolici i muslimani isključeni iz nje, i ne pripadaju Srbskom rodu. PA KOME ONDA PRIPADAJU PITAM SE JA? ISTO SU SE PITALI I ONI, I ONDA SU MORALI PRIHVATITI NOVU ISTINU KOJA IM JE SERVIRANA, DA PRIPADAJU NEKOM NOVOM NARODU KOJI SE ZOVE PO TERITORIJI GDE SU ŽIVELI. Zato je tolika vekovna mržnja novonastalih Hrvata i Muslimana prema Srbima pravoslavcima, i potpuno ih razumem radi toga, ali ih ne opravdavam za sva zla koja su počinili prema Srbima pravoslavcima u znak odmazde!!!! I tu je došlo do stvaranja hrvatske nacije i hrvatskog jezika, a kasnije i muslimanske koja je danas poznata kao bošnjačka, sa bošnjačkim jezikom. Radi tog dekreta SPC pod uticajem masona su se desila najstrašnija zlodela i zločini na našim prostorima, radi tog đavolskog akta udario je brat na brata, u oba svetska rata i prokletim 90-tim godinama.
Ovo masonsko “Svevideće oko” je najveći dokaz da je SPC kao i katolička crkva pod uticajem masonerije, jer oni sve rade JAVNO:

Nije ova masonska ispostava u Srbiji, mislim na SPC nanela zla samo našem narodu na teritoriji bivše Jugoslavije, nego je pomenutim dekretom da Srbin mora biti pravoslavan ili nije Srbin, oterala iz svoje matice preko 9 MILIONA SRBA koji su u vreme otomanske najezde bili prebačeni, ili odvođeni na teritoriju današnje Turske!
 

VIŠE NAS JE TAMO: 9 miliona Srba živi u Turskoj!



Mit o Čikagu kao najvećem „srpskom“ gradu posle Beograda opstao je samo zahvaljujući činjenici da je decenijama bilo politički nekorektno reći da ta titula zapravo pripada Istanbulu. Jer, na obalama Bosfora živi čak tri miliona ljudi poreklom sa ovih prostora – otkriva Dragan Milosavljević, predsednik Društva srpsko-turskog prijateljstva “Inat”

U Turskoj živi devet miliona Srba koji i dаn-dаnаs govore srpski i svаko od njih znа koje je prezime porodicа nosilа i kojа je krsnа slаvа kuće bilа!
Pаzite, nekimа od njih su preci još pre 300, pа i 400 godinа nаselili te prostore, аli oni i dаn-dаnаs govore srpski i svаko od njih znа koje je prezime porodicа nosilа i kojа je krsnа slаvа kuće bilа – otkriva Dragan Milosavljević, predsednik Društva srpsko-turskog prijateljstva “Inat”. Prenosimo vam neke od njegovih izjava.
Ko je koga jahao
“Jednom sam rekao jednom profesoru iz Ankare da je dovoljno što su nas jahali više od 400 godina, a on mi je odbrusio: “Pitanje je ko je koga tu jahao, vi Srbi ste imali izvršnu vlast kao veliki veziri, kakvi sultani!“ Tako je samo u periodu od 1543. do 1612. Godine, Srbija doprinela vođenju carstva s 13 velikih vezira, sedam njihovih zamenika, 23 vezira, osam admirala (kapudin-paša), brojnim guvernerima provincija i s bezbroj velikih defterdara (šefova finansija) i najviših administrativnih službenika.”
Turci preuzeli neke srpske reči
“U Beogradu živi oko 1.000 Turaka, a pretpostavlja se da ih na Kosovu i Metohiji ima još oko 30.000, mada su mnogi od njih podelili sudbinu komšija Srba. U srpskom jeziku ima oko 8.000 turcizama, a u turskom 1.000 srbizama. Dok smo mi preuzeli od Turaka: inat (čvrsto verovati), organ, dušek, (“tuzla” na turskom znači “so”), Turci su od nas nasledili reči: kašika, dušman…”
Turska je za Srbe bila Amerika

“U 15. i 16. veku u Srbiji nije bila toliko razvijena svest o naciji. Srpski velikaš nikako nije musavog i dronjavog kmeta doživljavao kao brata po krvi! Vera se menjala kao što se danas menjaju političke stranke, a u islam je masovno prelazilo sitno plemstvo.
U srednjem veku Turska je bila isto što i danas Amerika. Turska carevina je u svom sastavu imala 32 zemlje, nikad nije spaljivala veštice, a Jevreji su tu nalazili spas. Prva velika migracija Srba u Tursku odigrala se u vreme Berlinskog kongresa.”
Srpki jezik govorili i sultani
“Naša istorija prećutala je da su na prostorima turske imperije u službenoj upotrebi bila čak četiri jezika: turski (za svakodnevne razgovore), arapski (jezik religije jer je njime napisan „Kuran“), zatim persijski (književni jezik) i – srpski, kao jezik diplomatije i vojske. I sultani su govorili srpski jer se smatralo da samo neobrazovani ne govore ovaj jezik.”
Turčinu za dolazak u Srbiju treba garantno pismo
“Hrvati su podigli svoju tekstilnu industriju zahvaljujući Turcima, a mi smo tu šansu propustili. I to zbog viza. Niko ne zna da Turčinu za dolazak u Srbiju treba garantno pismo i još da ga čeka prijatelj na aerodromu, inače će ga naši vratiti.
Vize su uvedene devedesetih za vreme rata, a njihovo ukidanje vlada još nije stigla da stavi na dnevni red. Ma čak i Turčinu koji ima Šengen treba tranzitna viza kroz Srbiju. Zamislite koliko Srbija gubi, oko tri miliona Turaka radi u zapadnoj Evropi. Kad bi samo milion prošlo kroz Srbiju na putu za otadžbinu, zaradili bismo više nego da imamo naftovod.”
Beograd u Istanbulu
“Izgleda da je bivši ambasador Tuske u Beogradu Hasan Oktem bio u pravu kad je, predajući akreditive tadašnjem premijeru Vojislavu Koštunici, u šali rekao da je inat najpoznatija turska reč u Srbiji. Dok Srbija ne haje za brojnu dijasporu u Turskoj, njeni potomci nisu zaboravili zavičaj, pa se kod Istanbula prostire Beogradska šuma na 6.000 hektara, a grad se diči crkvom Beogradske Bogorodice. Dok Beograd ima Stambol kapiju, u Istanbulu je podignuta Beogradska kapija!”
U Istanbulu skoro tri miliona ljudi poreklom iz Srbije
“Mit o Čikagu kao najvećem „srpskom“ gradu posle Beograda opstao je samo zahvaljujući činjenici da je decenijama bilo politički nekorektno reći da ta titula zapravo pripada Istanbulu. Jer, na obalama Bosfora živi čak tri miliona ljudi poreklom sa ovih prostora, koje smo vekovima pežorativno nazivali “poturicama”.
Naravno, nije reč o klasičnoj emigraciji koju su decenije za nama poterale u pečalbu, već o iseljenicima koji su stotinama godina tamo, islamske vere i turskih imena, ali čvrsto vezani za šaku zemlje sa koje su im pradedovi otišli…

Apsolutno su svesni svog porekla, sa neverovatnim ponosom to ističu, smatrajući sebe počastvovanim zbog toga što su im koreni u Srbiji! Pazite, nekima od njih su preci još pre 300, pa i 400 godina naselili te prostore, ali oni i dan-danas govore srpski i svako od njih zna koje je prezime porodica nosila i koja je krsna slava kuće bila…”
U Istanbulu tri, u čitavoj Turskoj devet miliona vodi poreklo iz Srbije
“Ako vam je frapantna brojka od tri miliona u Istanbulu, šta reći na podatak da je to tek trećina od ukupnog broja koliko ih je u Turskoj?! Govorimo o devet miliona duša, a to nije moja pretpostavka, već podatak, nešto o čemu se ovde ćuti.”
Karadžić živi u naselju Bajram Paša
“Obilazeći svojevremeno jednu od najvećih istanbulskih opština Bajram paša i razgovarajući sa ljudima koji u njoj žive, a 90 odsto od 350.000 koliko ih ima je našeg porekla, prišao mi je čovek da mi ponosno kaže da su se njegovi nekada davno prezivali Karadžić i da zna koju su slavu slavili, da sa generacije na generaciju prenose srpski jezik i da mu nikada neće biti jasno zbog čega ne može da bude ono što smo pomenuli – Srbin musliman?!
(Telegraf.rs / Izvor: Mihailo Medenica, Društvo srpsko-turskog prijateljstva “Inat”)
SPC treba da se izvini svim Srbima ma koje vere bili za užasnu nepravdu koju im je nanela od početka 19 veka!
Zašto ovim Srbima iz Turske ne priznati ono što jesu, a to je da su Srbi muslimani?
Danas u savremenoj Srbiji, ovaj dekret od strane SPC iz 19. veka koji je i dalje na snazi, ne odgovara vremenu u kom se nalazimo, jer na područiju Srbije, pored Srba pravoslavaca, imate i Srbe protestante i Srbe ateiste, pa se slobodno izjašnjavaju kao Srbi i građani Srbije. Zašto se ISTO to pravo ne bi vratilo i za Srbe katolike i muslimane?
Pozivam javno SPC da ukine pomenuti dekret, i proglasi ga nevažećim i ništvanim, kako bi se ponovo svi Srblji osrbili, i braćama zvali ma kojoj veri pripadali!

Iz svega ovoga izvodim sledeći zaključak: Ma kako se danas narod koji je proistekao iz SFRJ zvao, njegovi koreni su poreklom SRBSKI, bez obzira što on to danas negirao jer to nije popularno. Od tada, kada sam video sve ovo, počeo sam istraživati ovu temu, a ovo su ostali zaključci do kojih sam došao:

Srbi bez obzira na veru su STAROSEDEOCI Balkana, ROD star preko 8000 godina!

RODE- VREME JE DA SE PROBUDIŠ I POŠTUJEŠ AKO NE PONOVO SJEDINIŠ. ALI KO PONOVO UDARI BRAT NA BRATA NEKA JE PROKLET DOVEKA!
Stari SRBI, poreklom Iliri, a kasnije Sloveni su ROD star preko 8000 godina, iz kog su nastali ostali evropski naRODi sa tri veroispovesti: pravoslavne, katoličke, islamske, na teritoriji Balkana dele zajedničke teritorije i pričaju istim jezikom!
Još jednom ROD SrBski, plemena UNUTAR SrBskog (ILIRSKOG) roda su Hrvati, Bosanci i ostali…
JEDAN NAROD SA VIŠE PLEMENA!
SA JEDNIM JEZIKOM, DELI ZAJEDNIČKE TERITORIJE, I IMAJU ISTA ILI SLIČNA IMENA I PREZIMENA!!!
Zato imate toliko mešanog sveta među nama na teritoriji bivše Jugoslavije!!! ZATO JE I POSTOJALA JUGOSLAVIJA (da bi se SVA plemena ISTOG roda ujedinila- neznalice i glupaci nacionalistički koji ste potpuno uništili duh JEDNOG naroda da nas sve stranci kidaju, cepaju i tlače kako znaju. Nemac je samo ovako mogao da slomi naš duh i potčini nas kao roblje) . Sve tvrdnje mimo ove su neznanje, ili puki nacionalizam prema svojoj braći ISTOG roda!
Ove face su izgleda ZNALE da su poreklom Iliri, Sloveni tj. STAROSEDEOCI BALKANA, a ne da su Albanci kako ih danas pokušavaju predstaviti.
Ilirski pokret
Ilirski pokret je bio književni i društvenopolitički pokret koji se razvijao među južnim Slovenima Austrijskog carstva tokom tridesetih i četrdesetih godina 19. veka. Pokret je za svoj cilj imao je jezičko i političko jedinstvo svih „Ilira“, to jest južnih Slavena.

Pokret je trajao od 1830. do 1850. a svoj najveći procvat je doživeo u Hrvatskoj. Vođe ilirskog pokreta su bili Ljudevit Gaj, Janko Drašković, Dragutin Rakovac, Ljudevit Vukotinović, Dimitrije Demeter i drugi. Pokret je zvanično zabranjen 1843. godine.

U vreme ilirskog pokreta se javljaju ideje o stvaranju zajedničkog književnog jezika, koji se u to vreme uglavnom nazivao ilirskim jezikom. Ilirci i Vuk Karadžić su nastojali da ostvare potpuno jedinstvo hrvatskog i srpskog jezika i pravopisa.
Ilirsko ime je uzeto za naziv pokreta da bi se naglasila autohtonost južnoslavenskih naroda na Balkanu. Naime, tada se verovalo da su južni Sloveni potomci starih Ilira, starosedelaca Balkana. U doba formiranja modernih nacija, ilirsko ime je postalo sinonim za jugoslavenstvo.
Ilirski naziv se prethodno spominje za vrijeme Napoleonskih ratova, kada je Francuska tako nazvala Ilirske provincije na Jadranu preuzete od Austrijskog Carstva 1809….
Ilirski pokret među Srbima
Među Srbima koji su bili povezani sa ilirskim pokretom ističu se Vuk Karadžić i Đuro Daničić. Vuk i ilirci su nastojali da ostvare potpuno jedinstvo srpskog i hrvatskog jezika i pravopisa. Vuk Karadžić je 1845. formulisao taj ideal ovako:
Wikiquote „Mi svi valja da se trudimo, dotle da dotjeramo, da nam jezik u knjigama bude tako jednak, da se svaka knjiga može od slova do slova preštampati od Latinskijeh slova Slavenskima i od Slavenskijeh Latinskima, pa ćemo onda (i samo onda) biti jedan narod i imati jednu književnost…[3]“
(Vuk Karadžić)
Potaknuti Vukovim idejama, ilirci su napustili kajkavsko i prihvatili štokavsko narečje kao osnov zajedničkog književnog jezika. Nakon zabrane ilirskoga imena ilirci su počeli objavljivati list „Branislav“ u Beogradu (1844.). Ljudevit Gaj se obraćao za pomoć Srbiji (uz Dalmaciju i Rusiju), za moralnu i financijsku potporu s obzirom na etničke i kulturne veze. [4]
Bečki književni dogovor
Glavni članak: Bečki književni dogovor
Pod uticajem ilirskog pokreta, 1850. godine je u Beču postignut historijski dogovor hrvatskih i srpskih pisaca i lingvista kojim je udaren temelj zajedničkom srpskohrvatskom jeziku, kao i suvremenim književnim standardima: bosanskom, hrvatskom, crnogorskom i srpskom, koji su nastali na njegovim osnovama. Glavni potpisnik sporazuma sa srpske strane bio je Vuk Stefanović Karadžić, a sa hrvatske Ivan Mažuranić.[5]
Znajući da jedan narod treba jednu književnost da ima i po tom sa žalosti gledajući kako nam je književnost raskomadana, ne samo po bukvici nego i po jeziku i pravopisu, sastajali smo se ovijeh dana da se razgovorimo kako bismo se, što se za sad više može, u književnosti složili i ujedinili.[6]
– Bečki književni dogovor
Okupljeni južnoslovenski lingvisti zaključuju da ne valja miješajući narječja i graditi novo, kojega u narodu nema, nego da je bolje od narodnijeh narječja izabrati jedno, da bude književni jezik. Za književno narečje je izabrano južno narečje, odnosno štokavsko narječje i ijekavskog izgovora, iz razloga što najviše naroda tako govori, što su gotovo sve narodne pjesme u njemu spjevane i što je stara dubrovačka književnost u njemu spisana.[6]
Radi približavanja književnog jezika, hrvatski pisci su izašli u susret odričući se kajkavštine i usvajajući štokavsko narečje za književno, a srpski književnici napuštanjem slaveno-serbskog jezika.[7] Nakon toga, radi približavanja dva pisma, izvršene su reforme latinice i ćirilice po fonetskom principu.[8] Ljudevit Gaj je govorio: “Ponosimo se i hvalimo Bogu Velikomu, što mi Hrvati s bratjom Serbljima jedan književni jezik imamo.”[5]


Benjamin Netanijahu: Srbi i Jevreji su prijatelji hiljadama godina, još od Starog Rima!
Izraelski premijer Benjamin Netanijahu podupro je tokom jučerašnjeg sastanka sa srpskim premijerom Aleksandrom Vučićem teoriju od koje se diže kosa na glavi predstavnicima zvanične istorije, a koju, s druge strane, zastupa istoričar Jovan I. Deretić – teoriju o antičkim Srbima.

Naime, prilikom zajedničke konferencije za novinare održane na engleskom jeziku, na samom početku obraćanja, Netanijahu je poželeo dobrodošlicu Vučiću, a zatim rekao:
„Prijateljstvo jevrejskog i srpskog naroda ide u prošlost hiljadama godina, još od vremena Rimske republike. A u moderno vreme su dva naroda bila ujedinjena u borbi i patnji, tokom strašnih godina Drugog svetskog rata. Naš narod se suočio sa brutalnim optužnicama i ubistvima od ruku nacista i njihovih prijatelja. Nikada nećemo zaboraviti ulogu srpskog naroda u borbi protiv nacista. To je orden časti koji duboko osećamo u našim srcima i uvek će tu ostati“.
Najzanimljivije u njegovoj izjavi ovde je da su Srbi i Jevreji prijatelji hiljadama godina i da se poznaju još od vremena Starog Rima. Ako razumete engleski jezik, poslušajte Netanijahuovu izjavu na samom početku snimka.

U Maloj Aziji pronađen, uklesan u kamenom obelisku, srpski zakonik iz 8. veka pre nove ere!

U gradu Sirbinu, kako ga naziva Strabon i kako se stvarno zvao, a Grci su ga prekrstili u Ksantos, u pokrajini Lici, Mala Azija, nađen je uklesan na velikom kamenu srbski zakonik iz osmog veka pre Hrista. Zakonik je uklesan na srbskom jeziku i na srbici, tako da se može bez mnogo truda čitati.
U Lici maloaziskoj (Ljudeji) Aleksandar Veliki je zatekao jedno posebno stanje. U gradovima Like, koji su bili brojni, nije bilo persiskih posada. Iako je Lika bila uključena u Persijsku carevinu od vremena Kira Velikog, ona je zadržala svoje posebno uređenje i svoje stare zakone.
Imali su savez od 23 grada, među kojima je grad Sirbin (današnji Ksantos) bio prestonica i najveći od gradova . Ličani su najpre bili poznati pod imenom Solimi, a zatim kao Termili po jednom delu Krićana, koje je Sarpedon doveo sa Krita i naselio u Lici . Sarpedon je osnovao i grad Milet kao naseobinu kritskog grada Mileta .
Stari Zakonik lički, koji je bio uklesan u kamenom obelisku u gradu Sirbinu, potiče iz VIII veka pre Hrista, nađen je i bio je na serbo-raškom jeziku i pismu.
Izgled ovog spomenika možete videti u samom tekstu. Likijske tekstove je sakupio krajem XIX veka austrijski profesor Ernst Kalinka. Tumačenje teksta grčkim i drugim jezicima nije dalo rezultat, a pročitan je u celosti od strane Svetislava Bilbije, uz tumačenje drevnog srbskog jezika i pisma iz Lidije i Likije….
Genetika potvrđuje moja istraživanja, i ove navode!